SMB: Sarap Mag-Bonding!
sa aming tatlo nila cheryl at romel, ako ang pinakaunang natapos ang bakasyon. pero, ako naman ang pinakahuling magsusulat tungkol dito.
hindi ko alam kung bakit, parang nahihirapan lang akong i-put into words ang mga nangyari nun. at meron din kasing mga bagay na gusto ko lang munang itago sa sarili ko, i-cherish kumbaga. nanamnamin ko muna sa isip ko at saka ko ikukuwento (pero hindi lahat...).
sa aming tatlo, ako din yung hanggang sa araw bago ng takdang pag-alis e wala pa ring kasiguruhang makakasama. pero sabi nga nila, if there's a will, there's water. kaya yun, kasabay ako ni romel nang tumulak sya pa-dumaguete noong may 26 para sa assessment ng mindanaw. may surprise-surprise pa kaming nalalaman, e parang alam na din naman ng mga ijotters na kasama ako, pero syempre, nakumpirma lang nila nung nakita na nga nila ako.
bukod sa mga naisulat na nila mel at che sa mga blogspots nila tungkol sa bakasyon namin (na sinasang-ayunan ko lahat), ang isang nakakatuwa sa bakasyon ko (dahil di pa nga pala bakasyon sila mel at che nung panahong nasa dumaguete), ay ang makita ko ulit ang mga ijotters at ang maging kabahagi sa kakaiba nilang bonding. mapapaisip ka tuloy, pwede talagang mangyari na masaya ka sa trabaho mo, di lang dahil gusto mo yung ginagawa mo, pero dahil gusto mo yung mga kasama mo. at di lang talaga katrabaho ang tingin mo sa kanila, kundi kaibigan.
nang matapos sa dumaguete, bakasyon na din sila mel at che. pero bago pa man ang pormal na simula ng bakasyon nila, e sinulit na namin (madalas kasama din ang ibang ijotters at si yamzee, may panahong kasama din ang mga taga-visayas at NC) ang mga lansangan at ilang lugar ng dumaguete, mapa-boulevard, mapa-tabi ng dagat, mapa-apo island, kahit ang paligid ng silliman farm.
siquijor...ozamis...cagayan de oro...
nakakabighaning mga tanawin...red horse...sariwang hangin (at amoy ng baboy, manok, baka...)...strong ice...good music...san mig light...masarap na kwentuhan...tuba...tunay na pagkakaibigan...
dis is da layp!
sa mga ijotters, salamat sa masasayang alaala na lagi kong bitbit pa-maynila pag galing akong minda...
kay yamzee, na nagbahagi din ng kwento ng buhay nya...foo foo foo foo...tenk u din...you're da man!
kina mel at che...guess what, (you know last night, yo) it was the best!!! ;)
hindi ko alam kung bakit, parang nahihirapan lang akong i-put into words ang mga nangyari nun. at meron din kasing mga bagay na gusto ko lang munang itago sa sarili ko, i-cherish kumbaga. nanamnamin ko muna sa isip ko at saka ko ikukuwento (pero hindi lahat...).
sa aming tatlo, ako din yung hanggang sa araw bago ng takdang pag-alis e wala pa ring kasiguruhang makakasama. pero sabi nga nila, if there's a will, there's water. kaya yun, kasabay ako ni romel nang tumulak sya pa-dumaguete noong may 26 para sa assessment ng mindanaw. may surprise-surprise pa kaming nalalaman, e parang alam na din naman ng mga ijotters na kasama ako, pero syempre, nakumpirma lang nila nung nakita na nga nila ako.
bukod sa mga naisulat na nila mel at che sa mga blogspots nila tungkol sa bakasyon namin (na sinasang-ayunan ko lahat), ang isang nakakatuwa sa bakasyon ko (dahil di pa nga pala bakasyon sila mel at che nung panahong nasa dumaguete), ay ang makita ko ulit ang mga ijotters at ang maging kabahagi sa kakaiba nilang bonding. mapapaisip ka tuloy, pwede talagang mangyari na masaya ka sa trabaho mo, di lang dahil gusto mo yung ginagawa mo, pero dahil gusto mo yung mga kasama mo. at di lang talaga katrabaho ang tingin mo sa kanila, kundi kaibigan.
nang matapos sa dumaguete, bakasyon na din sila mel at che. pero bago pa man ang pormal na simula ng bakasyon nila, e sinulit na namin (madalas kasama din ang ibang ijotters at si yamzee, may panahong kasama din ang mga taga-visayas at NC) ang mga lansangan at ilang lugar ng dumaguete, mapa-boulevard, mapa-tabi ng dagat, mapa-apo island, kahit ang paligid ng silliman farm.
siquijor...ozamis...cagayan de oro...
nakakabighaning mga tanawin...red horse...sariwang hangin (at amoy ng baboy, manok, baka...)...strong ice...good music...san mig light...masarap na kwentuhan...tuba...tunay na pagkakaibigan...
dis is da layp!
sa mga ijotters, salamat sa masasayang alaala na lagi kong bitbit pa-maynila pag galing akong minda...
kay yamzee, na nagbahagi din ng kwento ng buhay nya...foo foo foo foo...tenk u din...you're da man!
kina mel at che...guess what, (you know last night, yo) it was the best!!! ;)
This entry was posted
on Monday, June 20, 2005 at 10:08 PM.
You can skip to the end and leave a response.
9:59 AMuna kong basa red rose.. red horse pala. Paanong naging magandang tanawin yon?
10:05 AM
a sorry ha, intensyon ko sanang parang series ng magagandang nangyari sa bakasyon ko yung paragraph na yun e. parang "nga pala...sascha na lang" ba yung naging dating? tsk...tsk...tsk...
12:20 PM
yep yep yep richie it was indeed the best... ayon nga sa song ni dido "i just wanna thank you for giving me the best days of my life....."
sa uulitin .....
pap para papa luv ko to....
6:31 PM
pwede nga talagang masaya ka sa work kasi di lang dahil gusto mo ito kungdi gusto mo rin mga katrabaho. in oder words, you can have your red horse and drink it, too.
makapag-yosi nga...
10:46 AM
nakakabighaning tanawin naman ang red horse ah!
» Post a Comment